آوای ظهور

من که ندیدم ، صحن سرایتان

اما وصف ها ، شنیدم از صحن سرایتان
شنیده ام ، بوی مادر میدهد آنجا

پس ، چه خوش است ، بوییدن صحن و سرایتان
شنیده ام، همه مهمان تو ان ،آنجا

ای کاش من هم بیایم به صحن و سرایتان
شنیده ام، هر که بیاید به صحن و سرایتان

انگار شده است، مهمان برادرتان
زیاد رفته ام مشهد ، زیاد مانده ام آنجا

بگذار به عشق همان امام ،بیایم به صحن و سرایتان
شنیده بودم از راه دور هم گره وا میکنی بانو

اما ندیده بودم ، زبان قاصر را به شعر وا کنی بانو

شنیده بودم عاشقان ، شاعر میشوند بانو

اما ندیده بودم ، از عشق کسی ، شعر بگویم بانو
شنیده بودم ، عشق با نگاه به قلب میرسد بانو

اما من که ندیده عاشقت شدم ، بانو
درست است، که شعرم هیچ ندارد بانو

اما ز دل برآمده و عرض ارادتی ایست بانو

#خود_نوشت